کدام داروها عوارض چشمی دارند؟

اگر به طور ناگهانی و بدون هیچ دلیل روشنی، دچار مشکلی در چشمان خود شده‌اید مانند سوزش، خارش، خشکی و موارد دیگر، می‌تواند دلیلی بر آلرژی باشد اما بهتر است عوارض دارویی را هم در نظر بگیرید. تمامی داروها عوارض  شایع و یا نادر دارند. چه داروهای شیمیایی و چه داروهای گیاهی می توانند علائمی را از خود نشان دهند که قبل از مصرف کردن آن‌ها، وجود نداشته اند. داروهایی هستند که عوارض بالایی دارند و معمولاً بر روی چشمان شما هم می‌توانند اثر بگذارند. مواردی چون خارش یا خشکی از نوع خفیف عوارض چشمی هستند اما داروهایی هم عوارض شدیدتری بر بینایی شما می‌گذارند.

با توجه به این توضیحات، متوجه می‌شوید که شناختن عوارض دارو از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و اینکه بدانید مصرف هر داروی جدیدی را که شروع می‌کنید ممکن است چه پیامدهایی داشته باشد، به شا در شناسایی سریعتر عوارض دارویی، کمک می‌کند. اگر شما به طور ناگهانی پس از مصرف یک دارو، مشکلات بینایی پیدا کردید، یکی از متهمین را داروی جدید در نظر بگیرید. البته بعضی از داروها پس از مصرف طولانی‌مدت، عوارض را نشان می دهند و شاید شناسایی عوارض چنین داروهایی بسیار سخت‌تر باشد.

ما در این مقاله می‌خواهیم برای شما همراهان مجله پزشکی از عوارض داروهای شیمیایی بگوییم که بر روی چشم اثر می‌گذارند تا در صورت مصرف این داروها و بروز مشکلات چشمی، بتوانید هرچه سریع‌تر اقدامات موردنیاز را انجام دهید. پس تا انتهای مقاله ما را همراهی کنید.

داروها با مشکلات بینایی

تعدادی از داروها هستند که می‌توانند باعث بروز مشکلات شدید بینایی شوند و متأسفانه پس از مدت زمان طولانی از استفاده آن‌ها، عوارض چشمی نمایان می شود. مانند استفاده از کورتون ها که چه به صورت پماد، تزریقی و یا خوراکی، ممکن است پس از چند سال استفاده، شما را مبتلا به بیماری‌هایی چون آب مروارید یا آب‌سیاه (گلوکوم) نماید. کورتیکواستروئیدها یا همان کورتون ها در درمان بیماری‌های خود ایمن استفاده می‌شوند. بیماری‌هایی چون سوریازیس، لنفوم، لوسمی، آسم، آرتریت روماتویید و…

این داروها می توانند التهاب به‌وجودآمده را مهار کنند و در درمان این نوع بیماری‌ها از اهمیت بسیار ویژه‌ای برخوردار هستند در نتیجه نمی‌توان به علت آشنایی با عوارض بسیار شدید این داروها، از مصرف از مصرف داروهای تجویزی توسط پزشک، سرباز زد. بیماری‌هایی که از آن نام بردیم، بسیار جدی هستند و ماندگاری آن‌ها در بدن می تواند عوارضی به مراتب شدیدتر از عوارض مصرف داروهای کورتنی داشته باشد.

پزشکان موظف‌ند که هنگام تجویز داروهایی که ممکن است عوارض شدیدی داشته باشند، بیمار خود را از این عوارض آگاه سازند و از او بخواهند که معاینات دوره‌ای را برای جلوگیری از عوارض، انجام دهند بطور مثال داروهایی که عوارض چشمی شدیدی را بدنبال خود دارد، حتماً بیمار باید به طور دوره‌ای با زمانی که زیر نظر پزشک تعیین می‌گردد، برای معاینات تخصصی چشمی اقدام نماید تا اگر دارو شروع به گذاشتن عارضه‌ای بر روی چشم کند، پزشک متوجه شده و دارو را متوقف کرده یا تغییر دهد.

آلندرونات (با نام تجاری فوزاماکس)

این دارو به صورت هفته‌ای تجویز می‌شود بطور مثال هفته‌ای یک بار و در جهت درمان پوکی استخوان توسط پزشک متخصص تجویز می‌گردد. عوارضی که برای این دارو می‌توان در رابطه با چشم بیان کرد، درد در ناحیه چشم، تاری دید، بینایی مضاعف و التهاب ملتحمه است. اگر از این دارو استفاده می‌کنید، به محض مشاهده یکی از این عوارض، باید سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید.

توپیرامات (با نام تجاری توپاماکس)

در بیماری‌هایی چون سردردهای میگرنی، تشنج و اختلالات خلقی، این دارو توسط پزشک متخصص تجویز می‌شود. یکی از عوارضی که در مصرف این داروها دیده می شوند گلوکوم یا همان آب سیاه حاد است. این دارو می‌تواند به عصب بینایی صدماتی را وارد کند که همراه با تاری دید، درد در ناحیه چشم و سردرد است. هنگامی که فشار چشم افزایش پیدا می‌کند، مردمک گشاد شده و به‌دنبال آن عوارض دیگری هم مشاهده می گردد. هنگامی که از این دارو استفاده می‌کنید و با این عارضه‌ها مواجه می‌شوید، سریعاً داروی خود را قطع کرده و به پزشک اطلاع دهید.

ایزوترتینوئین

این قرص برای بهبود آکنه و جوش تجویز می شود. عوارض چشمی این دارو کمتر دیده شده و نادر هستند اما یک مورد عجیب و غیرعادی در مورد عوارض ایزوترتینوئین وجود دارد که با مصرف آن‌ ممکن است ایزوترتینوئین در اشک ترشح شود. غدد میبومین، چربی مورد نیاز را وارد اشک می کنند که وجود ایزوترتینوئین می‌تواند باعث اختلال در عملکرد آن‌ها شده و خشکی چشم را به دنبال داشته باشد. همچنین عوارضی چون التهاب پلک و التهاب چشم و عدم تحمل نور را می‌توان از عوارض این دارو نام برد.

آمیودارون (کوردارون)

افرادی که مبتلا به بیماری فیبریلاسیون دهلیزی هستند برای کنترل تپش قلب از داروهای آمیودارون استفاده می کنند. متأسفانه عوارض چشمی این گروه از داروها بسیار دیده می شوند و هرچه دوز مصرفی بالاتر باشد، احتمال ابتلا به مشکلات چشمی هم بیشتر می‌شود. در نتیجه گروه بیمارانی که از این داروها استفاده می‌کنند به توصیه پزشک تحت معاینات دوره‌ای چشم قرار می گیرند. عوارض چشمی که ممکن است این بیماران مشاهده کنند، بینایی مبهم، دوبینی، خشکی چشم، دیدن هاله های نور و نور های روشن یا خیره‌کننده است.

تامسولوسین

در بیمارانی که مبتلا به بزرگی پروستات هستند، برای کنترل علائم ادراری تجویز می‌شوند. افرادی که تامسولوسین استفاده می‌کنند، برای انجام عمل‌هایی چون آب‌مروارید، باید حتماً پزشک را در جریان مصرف دارو قرار دهد. زیرا ممکن است عارضه‌ای به نام سندرم عنبیه شل را در هنگام عمل ایجاد کند که این عارضه در هنگام عمل می‌تواند بسیار مشکل ساز شود. طبق تحقیقاتی که در این زمینه انجام‌شده، آمار نشان داده که از بین شصت‌نفری که داروی تامسولوسین استفاده می‌کردند، حدود 26 نفر عارضه سندرم عنبیه شل را هنگام جراحی از خود نشان داده‌اند پس نمی‌توان آن را یک عارضه نادر نامید.

سیلدنافیل (ویاگرا)

بیشترین تجویزی که در مورد داروی ویاگرا می شود، در اختلال نعوظ است که می‌تواند عارضه‌هایی بر روی چشم داشته باشد. مهم‌ترین آن اختلال در تشخیص رنگ، درد در ناحیه چشم، تاری دید و نور هراسی است. البته این عوارض بیشتر خودشان را در دوزهای بالا نشان می دهند و پس از قطع دارو هم از بین می روند.

تاموکسیفن

زنانی که به سرطان تخمدان و یا پستان مبتلا می شوند، این دارو جزو داروهای تجویزی پزشک می‌تواند باشد که ترشح استروژن را کاهش می دهد. این دارو هم یکی از داروهای شناخته شده با عوارض چشمی است که می‌توان از عوارض آن از بین رفتن حدت بینایی و کدورت قرنیه را نام برد. افرادی که بالای یک سال مجبور به استفاده از این دارو هستند باید حتماً معاینات دوره‌ای چشم پزشکی را انجام بدهند.

سلکوکسیب

این دارو در درمان التهاب و درد تجویز می‌شود که عوارضی چون التهاب ملتحمه و تاری دید را ممکن است به دنبال داشته باشد. اما این عوارض کوتاه‌مدت بوده و پس از قطع دارو، از بین می‌روند.

اتامبوتول

یک نوع آنتی‌بیوتیک است که برای درمان و مهار بیماری سل مورد استفاده قرار می گیرد. عوارض چشمی در مصرف این داروها دیده می‌شود و می‌توان به تغییر در تشخیص رنگ، التهاب‌های چشمی که به عصب چشمی آسیب وارد می‌کنند و نقص میدان دید بینایی اشاره کرد.

هیدروکسی کلروکین

این دارو در اصل جهت بیماری‌هایی چون آرتریت روماتویید، مالاریا و لوپوس تجویز می شود. عوارض چشمی که این دارو بر جای می‌گذارد بسیار شایع است مخصوصاً اگر در طولانی‌مدت استفاده بشود. از این عوارض می‌توان به سمیت شبکیه و رسوب قرنیه اشاره کرد. بیمارانی که از این دارو استفاده می‌کنند، حتماً باید تحت معاینات دوره‌ای چشم پزشکی قرار بگیرند.