کمبود محبت در کودکان چه آثاری دارد؟

تولد یک کودک در زندگی زن و مرد می تواند اتفاقی بسیار شیرین و مهم باشد از طرفی اگر آگاهی‌های پدر و مادر در تربیت کودک ناکافی باشد و یا خود از مشکلاتی رنج ببرند که هنوز درمان نشده باشند، این پروسه می‌تواند به حالت طبیعی جلو نرفته و ناخواسته به کودکان از سمت والدین، صدماتی وارد شود. یکی از نیازهای مهم کودکان، دریافت محبت از والدین است. ما می‌خواهیم در این مقاله از محبت کردن به کودکان و اثرات کمبود محبت در آن‌ها بگوییم پس برای بالا بردن آگاهی‌های خود در رابطه با پرورش کودکان، ما را تا انتهای مقاله همراهی کنید.

محبت کردن

محبت را می توان درمان پیشگیرانه برای آسیب‌های روانی و جسمی دانست. با محبت درست و متعادل به کودکان، آینده آن‌ها را تضمین می‌کنید و افرادی سالم، مفید و پویا را پرورش می دهید. محبت کردن می‌تواند برای کودک احساس امنیت عاطفی را ایجاد کند. کودک نیاز دارد که متوجه علاقه شما به خود شود و بداند که اطرافیان او را دوست دارند، او را به‌عنوان یک شخص پذیرفته و مورد محبت قرار می دهند.

کودکانی که بتوانند تایید و محبت را از والدین خود دریافت کنند، در آینده افرادی مثبت نگر هستند درنتیجه دریافت محبت توسط کودک از والدین خود، از نظر امنیت روانی و عاطفی بسیار مهم است. اینکه چگونه به کودکان خود محبت کنید، نیاز به آموزش دارد و کاری نیست که بتوانید بدون آگاهی در این زمینه، آن را انجام دهید و به نتایج مثبتی برسید. شما می توانید در گفتار، رفتار و برآورده کردن نیازها، به کودکان خود محبت کنید.

​

از متداولترین محبت ها به کودکان، می‌توان به همبازی شدن، در آغوش گرفتن، بوسیدن، ابراز علاقه و حرف زدن با آن‌ها اشاره کرد. در هر مرحله از رشد، والدین به گونه ای متفاوت محبت خود را نشان می دهند. زمان تولد کودک به محبت ما نیاز دارد اما مسلماً محبتی که به یک نوزاد می شود با محبتی که به یک کودک می شود، متفاوت است. محبت‌هایی که به کودکان می‌شود، بیشتر در زمینه تشویق به یادگیری مهارت‌های حیاتی چون غذا خوردن، راه رفتن و حرف زدن است.

در سن‌ پیش‌دبستانی، کودکان مهارت‌های اولیه را آموزش دیده‌اند و نیاز دارند کمی مستقل شوند و به محیط اطراف خود آگاه تر شوند در این زمینه می توان به همراه تشویق، آن‌ها را پشتیبانی کرد و به آن‌ها شجاعت روبرویی با دنیایی جدید را داد. در زمان نوجوانی محبت بسیار متفاوت‌تر و سخت‌تر می‌شود زیرا در این دوران، فرزند ما انعطاف‌پذیری کمتری دارد و پرخاشگر می شود. محبت به نوجوان باید شکل احترام به تصمیم‌گیری و دادن مسئولیت های مشخص به او باشد.

شما می‌توانید با پذیرفتن شخصیت او و ارزش دادن به این شخصیت جدید، به او محبت کنید. این نوجوانان در آینده باید تصمیم‌های بزرگی را بگیرد درنتیجه نمی‌توانید آزادی عمل آن‌ها را محدود کنید بلکه می توانید کنار آن‌ها وارد اجتماع شدید و به آن‌ها اجازه دهید که از فرصت‌های خود استفاده کنند.

کمبود محبت در کودکان

کمبود محبت می‌تواند اثرات مخربی را برای کودکان داشته باشد که ما در ادامه به بعضی از این موارد می‌پردازیم.

اختلالات جسمی و مغزی

نیاز کودکان به محبت والدین و اطرافیان، امری اثبات شده است و جالب است بدانید که این محبت می تواند اثری مستقیم بر روی ساختار مغز داشته باشد. تحقیقاتی که اخیراً انجام داده‌اند، نتایج جالبی را برای روان‌شناسان داشته‌ است. روانشناسان آلمانی، نتایج خود را به این‌گونه منتشر کرده‌اند که کودکانی که با یک مراقب دلسوز و مهربان پرورش پیدا کرده اند، ساختار مغزی تکامل‌یافته‌تری دارند.

محبت به تقویت این ساختار کمک فراوانی می‌کند و مغز کودکانی که مورد محبت قرار می‌گیرند و دوست داشته می‌شوند، با مغز کودکی که تهدید  یا متهم می شود، در رشد و تکامل بسیار متفاوت است. عشق و محبت می‌تواند قسمتی از مغز را که کنترل‌کننده خلق‌وخو و عواطف است، تقویت کند درصورتی‌که در کودکانی که مورد سوءاستفاده، سردی و بی‌تفاوتی واقع می‌شوند این قسمت تقویت نمی شود.

ناتوانی در شناخت احساسات

کودکانی که دچار کمبود محبت هستند، نمی‌توانند احساسات خود را براحتی بشناسند. توجه و محبت از طرف والدین به کودکان این آموزش را می دهد که احساسات خود را شناخته و مدیریت کنند. کودکانی که نمی‌توانند نقاط ضعف و قوت خود را تشخیص دهند، در سن‌های بالاتر، احساس تهی شدن می‌کنند. کودکانی که محبت کافی را دریافت نکرده‌اند، اصولا پرخاشگرند. پرخاشگری رفتاری است که به قصد آزار رساندن به دیگران، خود و یا اشیا انجام می شود.

متأسفانه با شیوه‌های زندگی و فشارهای روانی و اقتصادی که این روزها بر جامعه حاکم است، شاهد بروز درصد بالایی از پرخاش‌گری هستیم و این روش رفتاری را در کودکان هم به وفور مشاهده می کنیم. تحقیقات نشان داده چنین کودکانی والدین خشن و پرخاشگر دارند که این رفتار را الگوی خود قرار داده‌اند.

انحراف

محبت کردن به کودکان می‌تواند مانند یک سد مستحکم در مقابل انحرافات اخلاقی باشد. محبت کردن عاقلانه به کودک، مساوی است با جلوگیری از لغزش های کودک در سن‌های بالاتر. تحقیقات ثابت کرده‌اند که کمبود محبت می‌تواند کودکان و نوجوانان را به سمت رفتارهای پرخطر و انحرافی و بزهکاری سوق دهد. در تحقیقاتی که برروی جرائم کودکان و نوجوانان انجام شده است محققین متوجه شدند کمبود محبت در این افراد بسیار دیده می‌شود و انجام این جرائم به گونه‌ای جواب کودک به بی‌توجهی و بی محبتی والدین است.

بیشتر بخوانید:
تست هوش نوزاد 
  روش های تنبیه کودک
  کشف استعداد کودک
  خودکشی در نوجوان