منو
مجله پزشکی
در میان بیش از هزاران مقاله پزشکی جستجو کنید
جستوجوی هوشمند مراکز درمانی و پزشکی
از میان بیش از ده هزار مرکز ثبت شده برای اولین بار در کشور
راهنمای جامع زخم معده: علل، علائم، تشخیص و گزینه‌های درمانی
راهنمای جامع زخم معده: علل، علائم، تشخیص و گزینه‌های درمانی

راهنمای جامع زخم معده: علل، علائم، تشخیص و گزینه‌های درمانی

تاریخ انتشار:
12 آذر 1403
زمان مورد نیاز:
5 دقیقه
آخرین بروزرسانی:
12 آذر 1403
مقالات عمومی
در این مقاله میخوانید:

زخم معده، که به طور پزشکی به آن زخم پپتیک گفته می‌شود، زخم‌های باز هستند که در لایه داخلی معده یا قسمت بالایی روده کوچک ایجاد می‌شوند. این زخم‌ها می‌توانند دردناک باشند و در صورتی که به درستی درمان نشوند، ممکن است به عوارض جدی منجر شوند. درک علل، علائم، روش‌های تشخیص و گزینه‌های درمانی برای زخم معده، برای مدیریت و پیشگیری مؤثر از آن ضروری است. این مقاله یک نمای کلی جامع از زخم معده ارائه می‌دهد که بر علل، علائم، روش‌های تشخیص به ویژه آندوسکوپی با بیهوشی، درمان‌ها  دارد.

علل زخم معده

علت اصلی زخم معده، عدم تعادل بین اسید معده و مکانیزم‌های محافظتی لایه داخلی معده است. برخی از علل رایج عبارتند از:

  1. عفونت با هلیکوباکتر پیلوری (H. pylori): این باکتری یکی از شایع‌ترین علل زخم معده است. این باکتری لایه محافظ مخاطی معده را ضعیف می‌کند و معده را در معرض آسیب ناشی از اسید قرار می‌دهد.
  2. استفاده طولانی‌مدت از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs): داروهایی مانند آسپرین و ایبوپروفن می‌توانند به لایه معده آسیب برسانند و موجب زخم شوند، به ویژه زمانی که به مدت طولانی استفاده شوند.

3. مصرف زیاد الکل: نوشیدن الکل به میزان زیاد می‌تواند لایه داخلی معده را از بین ببرد و تولید اسید را افزایش دهد، که باعث می‌شود معده بیشتر در معرض زخم قرار گیرد.

4. استرس: اگرچه استرس به تنهایی باعث ایجاد زخم معده نمی‌شود، اما می‌تواند وضعیت زخم‌های موجود را بدتر کرده و استرس تولید اسید در معده را افزایش دهد.

5.سیگار کشیدن: سیگار کشیدن توانایی معده را در محافظت از خود در برابر اسید معده کاهش می‌دهد و ممکن است روند بهبود زخم‌های موجود را مختل کند.

6. ژنتیک: تاریخچه خانوادگی از زخم معده ممکن است خطر ابتلا به آن را افزایش دهد. برخی از عوامل ژنتیکی می‌توانند لایه داخلی معده را بیشتر مستعد آسیب کنند.

1. زخم معده (Gastric Ulcer)

زخم معده نوعی زخم پپتیک است که در لایه داخلی معده ایجاد می‌شود. این زخم‌ها معمولاً به دلیل افزایش اسید معده یا کاهش قدرت محافظتی مخاط معده ایجاد می‌شوند. عوامل اصلی ایجاد زخم معده عبارتند از:

  • عفونت با هلیکوباکتر پیلوری (H. pylori): این باکتری یکی از اصلی‌ترین عوامل ایجاد زخم معده است. H. pylori باعث تخریب لایه محافظ معده شده و به اسید معده اجازه می‌دهد که به لایه‌های عمقی‌تر معده نفوذ کند.
  • مصرف طولانی‌مدت داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs): داروهایی مانند آسپرین و ایبوپروفن می‌توانند به لایه محافظ معده آسیب بزنند و زخم ایجاد کنند.
  • الکل و سیگار کشیدن: مصرف زیاد الکل و سیگار کشیدن می‌تواند باعث آسیب به مخاط معده و تسهیل روند بروز زخم معده شود.

زخم‌های معده معمولاً با درد سوزشی در قسمت بالای شکم، به ویژه بعد از غذا خوردن، همراه هستند.

2. زخم اثنی‌عشر (Duodenal Ulcer)

زخم اثنی‌عشر زخم‌هایی هستند که در قسمت اول روده کوچک، یعنی اثنی‌عشر، ایجاد می‌شوند. این زخم‌ها نسبت به زخم‌های معده شایع‌تر هستند و معمولاً علائم‌شان شب‌ها و بعد از غذا خوردن به شدت بروز می‌کند. مهم‌ترین علل ایجاد زخم‌های اثنی‌عشر عبارتند از:

  • عفونت با هلیکوباکتر پیلوری (H. pylori): همانند زخم‌های معده، هلیکوباکتر پیلوری یکی از عوامل اصلی ایجاد زخم‌های اثنی‌عشری نیز می‌باشد.
  • مصرف طولانی‌مدت NSAIDs: این داروها می‌توانند به لایه مخاطی اثنی‌عشر آسیب رسانده و باعث بروز زخم شوند.

علائم شایع این نوع زخم شامل درد سوزشی در بالای شکم است که معمولاً پس از خوردن غذاهای تند یا اسیدی شدیدتر می‌شود.

3. زخم‌های ناشی از استرس (Stress Ulcer)

زخم‌های استرسی معمولاً در بیمارانی که دچار استرس شدید و مزمن هستند، به وجود می‌آیند. این نوع زخم‌ها بیشتر در افرادی که به دلیل جراحی‌های بزرگ، سوختگی‌های شدید، یا بیماری‌های حاد بستری در بیمارستان هستند، مشاهده می‌شود. زخم‌های استرس معمولاً در قسمت‌های بالایی معده یا در اثنی‌عشر شکل می‌گیرند.

4. زخم‌های دارویی (Drug-induced Ulcer)

این نوع زخم‌ها به دلیل استفاده طولانی‌مدت از داروهایی مانند NSAIDs، کورتیکواستروئیدها و برخی داروهای شیمی‌درمانی به وجود می‌آیند. این داروها ممکن است به لایه محافظ معده آسیب بزنند و باعث ایجاد زخم شوند. مصرف داروهای ضد اسید می‌تواند به جلوگیری از ایجاد این زخم‌ها کمک کند.

5. زخم‌های ناشی از هیپوکلریدری (Hypochlorhydric Ulcer)

این نوع زخم‌ها زمانی ایجاد می‌شوند که سطح اسید معده بسیار پایین باشد. در این حالت، معده نمی‌تواند به طور مؤثر از خود در برابر باکتری‌ها و سایر عوامل آسیب‌زننده محافظت کند، که این امر می‌تواند منجر به بروز زخم شود. این نوع زخم‌ها معمولاً در افراد مسن یا کسانی که از داروهای کاهش‌دهنده اسید معده استفاده می‌کنند، بیشتر دیده می‌شود.

6. زخم‌های مزمن و خونریزی‌دهنده (Chronic and Bleeding Ulcers)

این نوع زخم‌ها معمولاً در صورت عدم درمان به موقع زخم‌های معده یا اثنی‌عشر ایجاد می‌شوند. زخم‌های مزمن ممکن است به خونریزی داخلی منجر شوند که می‌تواند به صورت خونریزی از معده یا مدفوع سیاه ظاهر شود. این نوع زخم‌ها معمولاً نیاز به درمان فوری دارند.

7. زخم‌های مقاوم به درمان (Refractory Ulcers)

زخم‌هایی که به درمان‌های معمولی مانند داروهای مهارکننده پمپ پروتون (PPI) پاسخ نمی‌دهند، به عنوان زخم‌های مقاوم شناخته می‌شوند. 

علائم و نشانه‌های زخم معده

علائم زخم معده از فردی به فرد دیگر متفاوت است و می‌تواند از ناراحتی خفیف تا درد شدید متغیر باشد. شایع‌ترین علائم و نشانه‌ها عبارتند از:

 

  • درد شکمی

  • نفخ و احساس پر بودنتهوع و استفراغ

  • کاهش وزن ناخواسته

  • مدفوع تیره یا خون‌آلودراه‌های تشخیص زخم معده 

تشخیص زخم معده معمولاً از طریق تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی آغاز می‌شود. در صورت مشکوک بودن به وجود زخم معده، پزشک ممکن است از روش‌های تشخیصی مختلف استفاده کند:

 

  1. آندوسکوپی: آندوسکوپی با بیهوشی یکی از بهترین روش‌های تشخیصی برای زخم معده است که به پزشک امکان می‌دهد لایه داخلی معده و روده را بررسی کند. در این روش، یک لوله انعطاف‌پذیر با دوربین کوچک از طریق دهان وارد معده می‌شود. در برخی موارد، آندوسکوپی با بیهوشی انجام می‌شود تا بیمار در طول فرایند احساس راحتی بیشتری داشته باشد.در مرکز آندوسکوپی با بیهوشی شهرک غرب تهران از روش آندوسکوپی برای تشخیص زخم معده بنا به تشخیص دکتر فوق تخصص گوارش استفاده میشود.

  2. آزمایش خون: آزمایش خون می‌تواند وجود عفونت با هلیکوباکتر پیلوری یا کم‌خونی ناشی از خونریزی داخلی را تشخیص دهد.

  3. آزمایش تنفسی یا مدفوع برای هلیکوباکتر پیلوری: در این آزمایش‌ها، پزشک ممکن است نمونه‌ای از تنفس یا مدفوع بیمار را برای شناسایی وجود باکتری H. pylori تجزیه و تحلیل کند.

درمان‌های زخم معده

درمان زخم معده بستگی به علت آن دارد. برخی از گزینه‌های درمانی عبارتند از:

  1. آنتی‌بیوتیک‌ها: در صورت ابتلا به عفونت هلیکوباکتر پیلوری، پزشک معمولاً آنتی‌بیوتیک‌هایی برای از بین بردن این باکتری تجویز می‌کند.

  2. مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPI): این داروها میزان تولید اسید در معده را کاهش می‌دهند و به ترمیم لایه داخلی معده کمک می‌کنند.

  3. آنتی‌اسیدها و داروهای ضد اسید: این داروها به کاهش درد و سوزش معده ناشی از اسید کمک می‌کنند.

  4. جراحی: در موارد نادر و پیچیده، ممکن است جراحی برای درمان زخم معده ضروری باشد، به ویژه اگر زخم باعث خونریزی شدید یا سوراخ شدن معده شود.

اهمیت تشخیص زخم معده

زخم معده یک بیماری شایع است که می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. درک علل، علائم، روش‌های تشخیص و درمان‌های موجود برای زخم معده، به بیماران کمک می‌کند تا از مشکلات جدی جلوگیری کنند. آندوسکوپی با بیهوشی یک روش مؤثر و کم‌دردسر برای تشخیص این بیماری است و با درمان مناسب، زخم معده قابل مدیریت و درمان است.

درمان قطعی کبد چرب با داروی گیاهی

کپسول گیاهی کبد چرب موثرترین داروی گیاهی بدون عوارض برای درمان و بهبود کبد چرب و بیماری‌های کبدی است.

این مقاله را پسندیدید؟
نویسنده:
مدیر سایت

داغ‌ترین برچسب‌ها